Okinawa
Karate is een krijgskunst die honderden jaren geleden is ontstaan op het eiland Okinawa. Okinawa maakt deel uit van de Ryukyu archipel, een keten van vier kleine eilandgroepen in de Stille Oceaan, gelegen voor de kust van China tussen Taiwan en Kyushu (Japan). Okinawa met als hoofdstad Nara is het grootste eiland van de Ryukyu archipel. Het karakter voor Okinawa betekent ’touw in de open zee’ naar haar grillige rotsachtige vorm, lijkende op een drijvend stuk touw in het water. 沖縄 (沖 oki, ‘op zee’ + 縄 nawa, ’touw’).
Okinawa kent een uitzonderlijk divers ecosysteem en heeft de meest prachtige koraalriffen in de wereld. Op de zeegras bedden in de oostkust verblijven zeekoeien, en zeeschildpadden komen ieder jaar naar de zuidelijke eilanden om daar hun eieren te leggen.
Behalve om zijn schoonheid en paradijselijkheid en natuurlijk zijn faam als zijnde de bakermat van karate, staan de Okinawa-eilanden bekend als ‘Healing Islands of Health and Longevity’. Op Okinawa wonen namelijk de gezondste mensen ter wereld! Het aantal (gezonde) honderdjarigen is nergens in de wereld zo hoog als in Okinawa.
Okinawa’s ‘Shangri-La’? Het draait allemaal om matigheid en om het vinden van een balans in alle aspecten van het leven.
Okinawa’s gunstige oceanische ligging -met alle belangrijke Aziatische steden zoals Shanghai, Hong Kong, Seoul, Manila, Taipei, en Tokyo gelokaliseerd binnen een radius van 1500 km- stimuleerde van oudsher overzeese culturele uitwisseling en handelscontacten met de omringende landen en steden. Het meest bekende voorbeeld van Okinawa’s culturele export is wel karate dat is ontstaan uit
de nauwe banden met China en haar invloed op de Okinawaanse cultuur. Karate wordt beschouwd als een synthese van Chinees Kung Fu en de traditionele Okinawaanse krijgskunst; Okinawa-te.
De 15e eeuw was de ‘Gouden Eeuw van Handel’ voor het onafhankelijke Ryukyu koninkrijk dat een florerend handelscentrum was geworden. Een constante dreiging voor het internationale handelsverkeer vormde echter de piraterij waartegen de Okinawaanse zeelieden bescherming behoefte. Vanuit deze achtergrond ontstond de Okinawaanse krijgskunst, waarin technieken uit met name de Chinese- en ook andere zuidoost Aziatische krijgskunsten door de Okinawanen werd geïncorporeerd.
Aan de onafhankelijkheid van Okinawa kwam een einde toen in 1609 de Japanse Satsuma-clan Okinawa binnenviel. Het koninkrijk Ryukyu werd opgenomen in het shogunaat van Japan, maar bleef semi-onafhankelijk en onderhield ook betrekkingen met China. In 1879 werd het door Japan volledig geannexeerd.De Satsuma clan voerde begin 1600 op de Ryukyu-eilanden een algemeen wapenverbod in. Voor de Okinawanen was dit -na een al eerder in 1477 ingevoerd wapenverbod- een tweede periode waarin het voor hen niet toegestaan was wapens te bezitten of krijgskunsten te beoefenen. Niettegenstaande het wapenverbod, vormde deze perioden een gunstige context voor de ontwikkeling van de ongewapende zelfverdedigingskunst Okinawa-te, die op Okinawa uitsluitend in het grootste geheim werd beoefend en voor oningewijde verborgen werd gehouden. De kunst werd volgens traditie mondeling overgebracht van leraar tot leerling waardoor er echter nauwelijks boeken of geschreven getuigenissen zijn. Pas eind negentienhonderd werd het verbod op de martiale kunsten opgeheven. Na het uiteenvallen van het koninkrijk en de volledige annexatie door Japan in 1879 werd de krijgskunst opgenomen in het openbare onderwijssysteem van Okinawa. Niet veel later, circa 1910-1926 ontstonden de eerste publieke demonstraties op het vasteland van Japan.
Comments are closed.