[NL] – [EN] – English text below – Louis Lena Conista
A drum meets karate collaboration art and philosophy project.
Samenwerking
Een samenwerkingsonderzoek met musicus, filosoof, drummer en karatestudent Bartho Staalman en beeldend kunstenaars en karate docenten Thérèse Zoekende en Patrick Koster. We willen nieuwe leermethoden in kaart brengen voor instrumentalisten en muziekproducers voor het bestuderen van ritmiek. Bij het bestuderen van karate is het gebruikelijk de oefenstof in een triniteit van kihon – basis, kumite – gevecht met oefenpartner(s) en kata – vormstudie in spiegelgevecht, onder te verdelen. De leermethode waarnaar we onderzoek doen maakt gebruik van dezelfde in drieën opgedeelde oefenstof aIs bij karate. Tevens is de methode niet gebaseerd op de vaak als abstract ervaren traditionele muzieknoten maar gaat uit van een nieuwe toegankelijker muziektaal door middel van diagrammen.
Grafische partituur
Er kan dan een grafische partituur ontstaan die voor het eerst in 1950 in de moderne en experimentele muziek werd gebruikt. Muziekklanken en -stukken worden met of zonder muzieksoftware getransponeerd naar niet-traditionele muzieknotatiesymbolen zoals zelfbedachte tekens of zelfs tekeningen om informatie aan de musicus over te dragen over de manier waarop een werk uitgevoerd kan of moet worden. Dit impliceert een grote(re) speelvrijheid voor een musicus.
Treatise
Wassily Kandinsky (1866–1944) maakte in 1910 al schilderijen over overeenkomsten tussen schilderkunstige beeldelementen als lijnen, kleuren en vormen en muzikale elementen als ritme, klanken en akkoorden. Ook Nederlands kunstenaar M.C. Escher (1898–1972) probeerde vanaf 1940 muziek te visualiseren in zijn werk. Engels componist Cornelius Cardew (1936–1981), die assistent was van Karlheinz Stockhausen (1928-2007) maakte een 193 pagina’s tellende grafische partituur, getiteld ‘Treatise’ (1967). Deze partituur laat zich haast bekijken als een zelfstandig beeldend kunstwerk. Amerikaans avant-garde componist John Cage (1912-1992) stelde het boek ‘Notations’ (1969) samen. Dit gaat over de kunst van de muzieknotatie in grafische partituren van internationale componisten.
[EN]
Collaboration
Louis Lena Conista: a collaborative study with musician, philosopher, drummer and karate student Bartho Staalman and visual artists and karate teachers Thérèse Zoekende and Patrick Koster. We want to map new learning methods for instrumentalists and music producers for studying rhythm. When studying karate, it is customary to subdivide the exercise material into a trinity of kihon – base, kumite – fight with training partner (s) and kata – form study in mirror combat. The learning method we are researching uses the same three-part exercise material as karate. The method is also not based on the traditional musical notes that are often experienced as abstract, but is based on a new, more accessible musical language by means of diagrams.
Graphic score
A graphic score may then arise that was used for the first time in 1950 in modern and experimental music. Music sounds and pieces are transposed with or without music software to non-traditional music notation symbols such as self-created characters or even drawings to transfer information to the musician about how a work can or should be performed. This implies a great freedom of play for a musician.
Treatise
Wassily Kandinsky (1866-1944) already made paintings in 1910 about similarities between pictorial elements such as lines, colors and forms and musical elements such as rhythm, sounds and chords. Also Dutch artist M.C. From 1940, Escher (1898–1972) tried to visualize music in his work. English composer Cornelius Cardew (1936-1981), who was an assistant to Karlheinz Stockhausen (1928-2007), made a 193-page graphic score entitled “Treatise” (1967). This score can almost be viewed as an independent visual artwork. American avant-garde composer John Cage (1912-1992) compiled the book “Notations” (1969). This is about the art of music notation in graphic scores of international composers.
